Het 13 augustus gevoel

16/06/2023

De 13e augustus 1727 wordt in onze kerk gezien als het moment waarop tijdens de avondmaalsviering, de geestelijke geboorte van onze kerk heeft plaatsgevonden. Na de ervaring alsof de Heilige Geest over hen was uitgestort, “gingen de broeders en zusters naar huis en brachten de volgende dagen in een stille en vreugdevolle toestand door en ze leerden elkaar lief te hebben”.
Hoe zou zoiets voelen, vraag ik me regelmatig af. En zou ik dat ook kunnen voelen?
De recente zangdienst op de zaterdag vóór Pinksteren was voor mij in zekere zin een bevestiging hiervan. Wat een mooie zangdienst was dat! Er was ruime opkomst, er waren mooie liederen, er werd met bezieling gezongen en er was prachtig orgelspel. Voor mij voelde het alsof de Heilige Geest onder ons was.
Zinzendorf gaf mee dat wij een zingende kerk zijn. Dat komt sterk tot uiting in onze diensten en vieringen. De zangdienst is daar bij uitstek natuurlijk het voorbeeld van. Hoe kun je beter een overgangsmoment creëren van een drukke werkweek naar de rust en bezinning van de zondag? Pas op de plaats en een half uurtje met elkaar zingen en bidden! Hopelijk mag deze traditie nog heel lang in stand blijven. En: hoe meer zielen, hoe meer vreugd. Ik ben ervan overtuigd dat het samen zingen met bezieling en geest eraan zal bijdragen dat wij het 13 augustus-gevoel zullen vinden en daarbij mogen leren hoe wij elkaar kunnen blijven liefhebben.